Henriëtte Bosmans

Henriëtte Bosmans (1895-1952)

Bosmans kreeg aanvankelijk pianoles van haar moeder Sara Benedicts. Vanaf 1814 nam ze compositieles waarna in 1919 haar vioolsonate voor het eerst werd uitgevoerd. Na instrumentatielessen van Cornelis Dopper schreef ze een aantal orkestrale werken, en na lessen bij Willem Pijper werd haar algehele klankidioom een stuk moderner, met een impressionistisch klank vol onverwachte wendingen.

Bosman gaf vanaf 1917 optredens met piano en speelde in het Amsterdamsch Trio. In

deze tijd schreef ze veel cellomuziek voor haar vriendin Frieda Belifante. Nadat haar verloofde Francis Koene in 1935 overleed lukte het nog nauwelijks te componeren. 

Tijdens de oorlogdagen mocht Bosmans niet optreden vanwege haar Joodse afkomst, maar na de oorlog hervond ze nieuwe inspiratie en schreef veel liederen voor haar partner Noémie Perugia.

De laatst jaren van haar leven kon ze helaas door ziekte niet meer musiceren of schrijven.

Tot haar werken behoren twee celloconcerten, een pianoconcertino, concertwerken voor viool en voor fluit, veel kamermuziek waaronder een strijkkwartet en een grote hoeveelheid liederen. Een curiositeit is het ‘Daar komen de Canadezen’ wat vlak na de oorlog zeer populair werd.

Op Youtube is het volgende werk te beluisteren:

Drie Impressies voor cello en piano