Gertrude van den Bergh

Anna Gertrude Elizabeth van den Bergh (1793-1840)

Van den Bergh was slechts negen jaar toen een pianosonate werd gepubliceerd. Het talent liet van zich horen.
Op zes-jarige leeftijd kreeg Van den Bergh haar eerste pianolessen, en later studeerde ze piano bij Ferdinand Ries en compositie bij Johann Burgmüller. Op haar zestiende maakte ze een concertreis door Nederland. Samen met haar zus Sophia trok ze veel bekijks.
De aandacht bleef aanhouden, ook al zou Van den Bergh vanaf 1813 weinig meer in concerten optreden. Ze kreeg regelmatig bezoek van de belangrijkste componisten zoals Mendelssohn, Spohr en Moscheles die altijd met bewondering over haar praatten. 

In 1830 werd Van den Bergh een van de eerste leden van verdienste van de nieuwe Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst. En dat in een tijd waarin vrouwelijke musici nauwelijks aandacht kregen.
Om in het onderhoud te voorzien gaf Van den Bergh zang- en pianoles, en leerde ze nieuwe studenten muziektheorie uit een door zelf geschreven handleiding “Principes de Musique”. Bekende studenten waren koningin Anna Paulowna en twee kinderen van Willem I: Marianne en Frederika. Daarnaast was ze werkzaam als dirigent van verschillende zangkoren.

Tot haar werken behoort een strijkkwartet, rondo’s, fantasiën, preludes en fuga’s voor piano, en enkele liederen. Omdat haar bladmuziek meestal niet was uitgegeven is helaas veel verloren gegaan. Maar wat er nog is vertoont een virtuositeit die veel kracht toont maar de lyriek niet ondersneeuwt.

Op Youtube is het volgende werk te beluisteren:

12 Variaties op een Thema van Mozart voor piano