Aron Berlijn

Aron Berlijn (1817-1870)

Aron Wolff Berlijn was in zijn tijd een bekende componist en dirigent in Amsterdam.

Berlijn kreeg piano- en vioollessen van Bernard Koch; compositie en harmonie werden onderwezen door Louis Erck. In 1836 ging hij naar Duitsland, waar Louis Spohr een van Berlijns ouvertures dirigeerde. Vanaf 1839 studeerde hij contrapunt bij Finck in Leipzig.
In 1843 dirigeerde Berlijn zijn eigen werken tijdens een hofconcert in Den Haag, waar hij een koninklijke onderscheiding ontving voor zijn muziek. Een jaar later gaf hij concerten in Brussel waar hij gouden medailles ontving van de Belgische koning, en nog een jaar later gaf hij concerten in Parijs.
Terug in Amsterdam werd Berlijn dirigent van de Stadsschouwburg, samen met enkele koren. En vanaf 1846 speelde hij eerste viool bij het Amsterdam Ballet.

Als je naar zijn muziek kijkt, moet je je afvragen hoeveel tijd Berlijn beschikbaar had: alle werken zijn lang en dicht met muzieknoten. Aangezien de meeste van zijn werken bij een brand verloren zijn gegaan, is het toch opmerkelijk om te zien dat toch nog meer dan 200 werken (de meeste zijn nooit gepubliceerd) bewaard zijn gebleven. Onder hen balletten, opera’s, cantates, kamermuziek, liederen, concerten en één zeer grote symfonie. Ik denk aan Berlioz, maar dit is echte Nederlandse muziek. De symfonie in D kreeg een première van Louis Spohr in Kassel.
Op zijn begrafenis werd gezegd dat ‘Berlijns muziek nooit vergeten zou worden’. Helaas mocht het niet zo zijn, maar hier is een nieuwe kans voor al deze fraaie composities.

Op Youtube kunnen de volgende werken beluisterd worden:

Concertante voor twee hoorns en orkest

Concertino nº 2 voor hoorn en orkest

3 Duetten voor twee hoorns

Symfonie in D opus 104 voor orkest